Protezy biofunkcyjne przeznaczone są dla osób, które z różnych powodów utraciły wszystkie zęby. Ich brak nie tylko powoduje ogromny dyskomfort, ale też ma zły wpływ na zdrowie całego organizmu. Bezzębie zwiększa bowiem ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego i pokarmowego.
Metoda dr Alberta Gerbera
Rozumiejąc potrzeby osób bezzębnych, profesor dr Albert Gerber z Zurychu opracował zęby Condyloform. Wiedział, że komfort użytkowania protezy i jej wpływ na funkcję żucia, zależy nie tylko od kształtu zębów, ale też od właściwego ułożenia jej w jamie ustnej. Tworząc protezy biofunkcyjne, wziął pod uwagę trzy rodzaje sił: fizyczną, biologiczną i protetyczną. Dzięki temu udało mu się stworzyć protezę, która:
- bardzo dobrze przylega do dziąseł,
- uwzględnia kształt wyrostków zębodołowych
- bierze pod uwagę pracę wargi, języka i policzków, które działają na płytę protezy.
Kluczowym elementem w protezach wg metody Alberta Gerbera jest okluzja, czyli właściwa pozycja, w jakiej stykają się zęby górne i dolne. Wykorzystując zasadę „moździerza i tłuczka“ oraz okluzję lingwalną, ustawił je w sposób autonomiczny. Pozwoliło to zrównoważyć współpracę mięśni, policzków, wargi i języka, dzięki czemu proteza nie przesuwa się ani nie przekrzywia w jamie ustnej pacjenta.
Co wyróżnia protezy biofunkcyjne według metody Alberta Gerbera?
Choć w pierwszej chwili mogą ci się wydawać podobne do innych, dobrze ci znanych protez, to protezy biofunkcyjne wykonane według metody Alberta Gerbera bardzo się od nich różnią.
Oto ich najważniejsze zalety i korzyści płynące z użytkowania:
- dzięki zrównoważeniu współpracy mięśni, policzków, wargi i języka, proteza nie przesuwa się ani nie przekrzywia w twojej jamie ustnej, co zwykle ma miejsce w trakcie cięcia i ścierania pokarmu,
- struktura powierzchni zębów dopasowana jest do twojego wieku
- dzięki budowie warstwowej zębów, do złudzenia przypominają one te naturalne,
- zęby różnią się długością, co pozytywnie wpływa na efekt końcowy i wygląd całej protezy w jamie ustnej,
- dzięki rozjaśnieniu powierzchni bocznych i poszerzonym szyjkom zębów, nie pojawiają się czarne trójkąty w przestrzeniach zębowych,
- trójwymiarowe zęby korzystnie wpływają na twoją wymowę i zwiększają funkcjonalność protezy.
Ukształtowanie okluzji w protezie całkowitej
W protezach całkowitych bardzo ważne jest, by nachylenie i wielkość krzywych płaszczyzn powierzchni żujących była dobrana w taki sposób, aby dociskały protezy do obu szczęk. Możliwe to jest w sytuacji, gdy siły działające na protezę centrują ją na szczęce, a nie przechylają lub przesuwają.
Biofunkcyjne zęby górne i dolne Condyloform® II NFC+ oraz anatomiczne Bonartic® II NFC+ działają na zasadzie moździerza i tłuczka, co znalazło odzwierciedlenie w ukształtowaniu powierzchni żujących. Celem pozycjonowania zębów bocznych jest osiągnięcie autonomicznej stabilności żucia. W praktyce oznacza to, że guzek podniebienny górnych zębów bocznych, trafia na bruzdę żującą zęba przeciwstawnego. Tym samym nacisk nie powoduje przesunięcia płyty protezy. Natomiast ustawienie guzków pozwala na optymalne wykorzystanie funkcji ścierania i cięcia kęsa pokarmowego.
Wyznaczenie relacji centralnej
Optymalny wynik w trakcie tworzenia protezy całkowitej możliwy jest dzięki prawidłowemu, przestrzennemu i trójwymiarowemu przyporządkowaniu żuchwy w stosunku do czaszki. By to osiągnąć, w protezach biofunkcyjnych według dr Alberta Gerbera, technik umieszcza modele gipsowe w artykulatorze po rejestracji wewnątrzustnej z wykreśleniem łuku gotyckiego i przy użyciu dowolnego łuku twarzowego. Wyznaczenie położenia żuchwy w stosunku do szczęki odbywa się przy użyciu płytek rejestracyjnych:
- CRS Set 10 – służy do wykreślania łuku gotyckiego i określania centralnego położenia głów żuchwy w dołach stawowych u osób z całkowitym bezzębiem,
- CRS Set 15 – wykorzystywany jest do kontroli protez całkowitych oraz ustalenia pozycji centralnej w stawie w szczękach pacjentów uzębionych lub częściowo uzębionych.
Dzięki temu, że dentysta i technik bardzo ścisłej ze sobą współpracują oraz znają i rozumieją poszczególne etapy pracy, mogą przenieść otrzymane informacje na mechanikę stawu w artykulatorze firmy Candulor.
Naturalny i fizjologiczny kształt zębów PhysioStar® NFC+
Materiał NFC+ użyty do stworzenia sztucznych zębów w protezach biofunkcyjnych według metody dr Alberta Gerbera sprawia, że niczym nie różnią się one od naturalnych. Odznaczają się bardzo wysoką odpornością na ścieranie, wyższą niż w innych używanych materiałach stomatologicznych. Tym samym nie grozi im przedwczesne zużycie i nie tracą wymiaru pionowego w jamie ustnej. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu kompozytu na bazie uretanowego dwumetakrylanu metylu, który składa się z wypełniaczy i klastrów PMMA.
Trójwymiarowy ząb
Biofunkcyjne zęby przednie PhysioStar® NFC+ to przykład wyjątkowego odwzorowania natury. Dzięki swojemu naturalnemu i fizjologicznemu kształtowi, trójwymiarowe zęby wspierają funkcjonalność i wymowę. Doskonale nadają się do całkowitych protez wykonywanych metodą dr Alberta Gerbera, w których istotne jest indywidualne i nieregularne ustawienie zębów.
Poszerzone szyjki zębów
Dzięki temu, że szyjki zębowe uformowano szerzej, można fizjologicznie wymodelować dziąsła. Nie pojawiają się przy tym czarne trójkąty w przestrzeniach międzyzębowych. Aby efekt był jeszcze lepszy, rozjaśniono powierzchnie boczne zębów.
Wydłużony kształt
Tym, co charakteryzuje zęby firmy Candulor jest fakt, że różnią się one nie tylko kształtem. Inna jest też ich długośćco jest bardzo ważne dla uzyskania jak najlepszego efektu końcowego przy tworzeniu biofunkcyjnej protezy całkowitej.
Indywidualna struktura powierzchni zewnętrznej
Powierzchnia zębów PhysioStar® NFC+ jest zbliżona do ich naturalnych odpowiedników. O ich wyjątkowości stanowi fakt, że przy tworzeniu zębów uwzględniono aspekt zużywania się oraz strukturę wynikającą z wieku pacjenta. Poza tym, podkreślono ich naturalność, tworząc na powierzchni szkliwa faliste linie.
Budowa warstwowa
To kolejny ukłon w stronę natury. Wielowarstwowe pokrycie zębów przednich zostało dostosowane do typu zęba, a jaśniejsze powierzchnie zewnętrzne zmniejszają cienie w przestrzeniach międzyzębowych.
Kontrola okluzji
Zanim otrzymasz protezę do użytku, dentysta podda ją bardzo dokładnej kontroli okluzji. W przeciwieństwie do tej z użyciem kalki papierowej lub folii, rejestracja wewnątrzustna przeprowadzona za pomocą płyty rejestrującej CRS 15 pozwala na korektę zgryzu i naprawienie znalezionych podczas badania błędów. Dzięki temu będziesz mógł bezobjawowo i długotermionowo cieszyć się swoimi drugimi zębami. Zwiększy to nie tylko twój komfort spożywania pokarmów, ale też pozytywnie wpłynie na samopoczucie i relację z innymi.